อับหลีมีความยินดีจึงจัดแจงให้ตามคำกันเจียงว่าทุกประการกันเจียงก็คำนับลาพาพวกฟ้องของตัวไปยังเขาห้าตำบล ได้แร่เหล็กมาทั้ง๕ อย่าง มีความยินดีนัก ครั้นถึงวันฤกษ์ดีจีงให้จัดแจงเครื่องบวงสรวงเทพยดาตามตำราของอาจารย์ แต่ตั้งถลุงแร่อยู่นั้นประมาณได้ ๓ เดีอนแร่นั้นก็มีได้ละลาย กันเจียงมีความสงสัยนัก. จึงไปปริกษากับ นางมกเอี๋ยรงเป็นภรรยา เล่าความอี่งถลุงแร่ให้ฟ้งทุกปร(ะการ นางมกเอิ๋ยจึงว่าท่านลีมเลียแล้วหริอ เมื่อครั้งก่อนนี้ครูท่านถลุงแร่หาออกไม, ‘ภรรยาครูท่านสู้เลียชีวิตเอาตัวใส่ลงในเบ้าเหล็กนั้นจึงละลาย ครั้งนี้ท่านได้อาสาอับหลีมาถ้าท่านท่าไม่สำเร็จก็จะมีโทษแก่ท่าน ข้าพเจ้าจะสนองคุณท่าน ท่านอย่าวิตกเลย แล้วซวนกันเจียงมาที่ถลุงแร่ อาบนี้าชำระกายให้บริสุฑธ แล้วจึงให้หญิงชาย สูบให้ไฟติดเป็นเปลวกล้า แล้วนางมกเอี๋ยก็โดดเข้าไปในกองไฟ เหล็กแร่นั้นจึงละลายกันเจียงเห็นภรรยาตายคิดเลียดายนัก แต่เมื่อเห็นแร่เหล็กละลายก็ค่อยมีความยินดี จึงเทแร่ลงในพิมพ์หล่อได้กระนี้ เอ เล่ม เป็นตัวเมียเล่มหนี้ง ตัวผู้เล่มหนี้ง ตัวผู้นั้นให้ซอกันเจียง ตัวเมียนั้นซื่อมกเอี๋ย กันเจียงเห็นกระนี้ตัวผู้นั้นวิเศษต้องตำราที่อาจารย์ว่าไว้ ถ้าผู้ใดได้!ว้จะได้เป็นกษัตริย์อันประเสริฐ กันเจียงจึงเอาซ่อนใส่หีบเอาไปไว้ ณ บ้าน พอลิเมอร์ ส่วนกระนี้ตัวเมียซื่อมกเอี๋ยนั้นให้แก,อับหลี อับหลีพิจารณาดูนี้าเหล็กเห็นประหลาดกว่ากระนี้ทั้งปวง
จึงซวนกันเจียงออกไปที่ภูเขาเฮาชีวอัวนอกเมีอง หมายจะลองกระนี้ให้ปรากฎ ครั้นเห็นศิลาก้อนหนี้งโตประมาณ เอ อ้อม อับหลีจึงเอากระนี้พินคิลาขาดออกเป็น เอ รก ประดุจหนี้งฟ้นหยวก อับหลีมีความยินดีนักเมื่อกลับมาถึงที่ว่าราชการจึงให้ทอง ตำลีง แก่กันเจียงเป็นบำเหน็จครั้นอยู่มาอับหลีลีบได้ความว่า กันเจียงซ่อนกระนี้ดีไว้อีกเล่มหนี้งอับหลีอยากจะได้ไว้เป็นของตน จึงให้นายทหารไปเอากระนี้ที่บ้านกันเจียงแล้วลังว่า ถ้าไมได้กระนี้ก็ให้ตัดศีรษะกันเจียงเลีย นายทหารก็คำนับลาไปยังบ้านกันเจียงแล้วบอกว่า ได้มีผู!ปแจ้งกับอับหลี ว่าท่านซ่อนกระนี้ดีไว้เล่าเรื่องมังกร กระสอบทรายตั้งพื้น lazada ไร่ที่เซิงเขา แต่ก็มีเหตุบันดาลให้เปลี่ยนความคิด คิอวันหนึ่งไปขุดดินทำไร่พบกระบี,จมอยู'ในดินแต่ไม่เป็นสนิม เนื้อเหล็กเขียวแสดงว่าเป็นเหล็กอย่างดีที่เรียกกันว่าเขียวเหมิอนปีกแมลงทับ ข้อสำคัญมีจารีกไว้ว่า นางธรณีให้เลเหล่ยไว้ปราบคิก เรื่องได้ดาบนี้เล่ากันเป็น เอ อย่าง อีกอย่างหนึ่งเล่าว่า เลเหล่ยไปทอดแหในทะเลสาบแล้วติดกระนึ่ขี้นมาการที่เลเหล่ยได้ดาบทำให้เกิดกำลังใจ เพราะเชื่อว่าเทวดาประทานมาให้ จีงรวบรวมผู้คนต่อต้านกองทัพจีนจนได้บัยซนะ จีงได้รับการยกย่องขี้นเป็นกษัตริย์มีพระนามว่า พระเจ้าเลท้ายโตกางว่างเด๊ และเพื่อแสดงความขอบคุณจีงจัดให้มีพิธีบวงสรวงเทวดาประจ่าทะเลสาบทีได้กระนึ่นั้นขณะที,ทรงทำพิธีอยู่หน้าแท่นบูชา บรรดาขุนนางข้าราชการก็พากันตกตะลึงเมื่อเห็นกระบี่ที่ห้อยอยู่ข้างพระองค์เคลี่อนออกจากฝึก ตัวกระบี่พุ่งปราดขี้นไปบนห้องฟ้า แล้วกลายเป็นมังกรเขียวเลิ้อยฉวัดเฉวียนอยู่ในกลีบเมฆบันดาลให้เกิดเป็นเสียงฟ้าร้องคำรนคำราม แล้วก็พุ่งตัวลงในทะเลสาบหายไปจะเห็นว่าทั้งญี่ป่นและญวนต่างก็มีเรื่องสนุกไม,แพ้กันได้เล่าเรื่องกระบี่กลายเป็นมังกรตามนิยายของญิป่นและญวนมาแล้วเห็นว่าน่าจะเล่าเรื่องของจีนไว้ด้วย ในเรื่องเสียดก็กเล่าว่า อับหลี เจ้าเมีองหงอ ราคากระสอบทรายซ้อมมวย อยากได้กระบี่วิเศษไว้ถีอเป็นกระบี่คูมอ จึงให้ทหารไปสิบเสาะได้นายช่างมาคนหนึ่งชื่อ กันเจียง เป็นช่างทำกระบี่ฝึมีอดีกว่าช่างทั้งปวง อับหลึจึงว่าแก่นายช่างว่า เราอยากไต้กระบี่ที่ดีไว้สำหรับบ้านเมีอง ท่านจงช่วยอนุเคราะห์เราลักคนหนึ่ง กันเจียงคำนับแล้วตอบว่า
ชื่งจะทำกระบี่วิเศษนั้นจะต้องไปหาเหล็กที่ต้องตามตำราอย่างจึงจะไต้ แตองจะทำนั้นข้าพเจ้าจะขอหญิงทียังไม่เคยพบผู้ชายนั้น ๑๕0 คน ชายที่ยังไม่เคยพบอีสตรีก็ คน สำหรับจะไต้ใช้สอยในการถลุงแร่และหล่อกระบี่อีกเล่มหนึ่ง บัดนี้อับหลีใช้ให้เรามาถามว่า กระบี่นั้นทำถึง เอ เล่ม เหตุใดท่านเอาไปให้อับหลีแต่เล่มเดียวเล่า อับหลีมีความโกรธท่านเป็นอันมาก ให้เรามาเอากระบี่ที่ท่านเก็บซ่อนไว้ แม้นท่านมีให้เรา เราจะตัดศีรษะท่านเสียกันเจียงได้ฟังดังนั้นก็ตกใจ คิดว่ามีผู้ไปบอกแก,อับหลีแล้ว เราจะปิดบังความไว้ก็ใม่มีด จีงเดินเข้าไปในเรีอน ทหารที่มานั้นก็ตามเข้าไปด้วยกันเจียงก็เปิดหีบหยิบกระบี่ แล้วว่ากระบี่เล่มนี้ตระกูลสูงหาควรคู่กับอับหลีไม,เทพยดาจีงบันดาลให้กระบี่นั้นกลายเป็นมังกร กันเจียงก็ขี่มังกรลอยหายไปในอากาศต่อหน้านายทหารนิยายที่เกี่ยวกับมังกรของญี่ปุนมีอีกเรื่องหนึ่ง แต่เป็นมังกรที่ไม่ค่อยมีพิษสงอะไรนัก ล้ตะขาบไม่ได้ ตามเรื่องว่า กาลครั้งหนึ่งมีวีรบุรุษผู้หนึ่งมีซื่อที่เรียกกันทั่ว ๆ ไปว่า ทาวาระโทดะ แด,ซื่อจริงของเขาศีอ ฟูจีวาระฮเดซาโตะ เขาซอบผจญภัยไปเรื่อย ๆ มีดาบ เอ เล่ม เป็นอาวุธคูมอ กระสอบทรายชกมวย กับธนูใหญ่ยาวกว่าตัวของเขาอีก ๑ ดัน วันหนึ่งขณะที่เขากำลังข้ามสะพานแห่งหนึ่ง เขาก็แลเห็นมังกรใหญ่นอนขวางสะพานอยู่ แม้ว่ามังกรนั้นจะท่าท่าหลับ แตกท่าให้เขาลังเลใจอยู่เหมีอนกัน จะเดินย้อนกลับหรือว่าเดินข้ามไปเลยในที่สุด ด้วยความกล้าเขาก็เดินลุยข้ามมังกรเหมีอนกับเดินข้ามด้นสนโดยไม่ได้เหลียวกลับมาดู เมื่อเขาเดินไปไดัใม่กี่ก้าว เขาก็ได้ยินเสียงร้องเรียกจีงหันกลับไปดูก็ปรากฏว่าร่างมังกรที่นอนอยู่หายไป มีแต่คนแก'ผมแดงใส่เสื้อสิเขียวนํ้าทะเลนั่งอยู่แทนที่“เมื่อตะกี้ท่านเรียกฉันรึ”“ใช่,, ชายนั้นตอบ “ฉันมีธุระที่จะ'ยอร้องให้ท่านช่วย”“ถ้าช่วยใต้ฉันก็จะช่วย”“ฉันเป็นพญามังกรทะเลสาบ และอยู่ใต้สะพานนี้เอง”“เรื่องอะใรล่ะที่ท่านต้องการให้ฉันช่วยน่ะ” “ฉันต้องทารให้ท่านฆ่าเจ้าตะขาบยักษ์ที่อยู่บนภูเขาลูกโน้น” มังกรซึ้ให้เขาดูภูเขาที่อยู่ตรงข้ามกับทะเลสาบ “ฉันอยู่ที’นี่มาช้านาน จนมีลูกหลานมากมาย แล้วก็มีเจ้าตะขาบร้ายตัวนี้มารบกวน มันมาจับมังกรใป ฉันไม'มีกำลังจะไปสู้รบตบมือกับมันใต้ กระสอบทรายแขวน และขืนปล่อยไว้อย่างนี้ ลูกหลานของฉันก็คงจะหมด รวมทั้งตัวฉันเองด้วย เหตุนี้จึงได้ขึ้นมานอนขวางสะพาน เพื่อจะหาคนกล้าไปปราบเจ้าตะขาบ แต่เท่าที่ผ่านมา ใครมาเห็นฉันเข้าก็วิ่งหนีไปหมด มีแต่ท่านนี่’แหละที่กล้ากว่าเพื่อน ฉันจึงคิดว่าท่านจะช่วยฉันได้แน'”ฮิเดฮาโตะได้ฟ้งเรื่องของพญามังกรแล้วก็ตกลงรับปากว่าจะช่วยและกามว่า เจ้าตะขาบตัวนั้นอยู่ที่ไหน เขาจะไปปราบมัน'ให้ถิงที่ พญามังกรก็ตอบว่า ตะขาบอยู่ที่ภูเขามิกามิ แต่ว่ามันจะมาที่วังทะเลสาบนี่ทุกดินให้ ไปคอยอยู่ที่นั่นจะดีกว่า แล้วพญามังกรก็พาชายหนุ่มเดินลงทะเลไป โดยนํ้าทะเลเป็ดเป็นซ่องว่างตลอด พญามังกรได้จัดเลี้ยงต้อนรับอย่างดีขณะที่กำลังกินเลี้ยงกันอยู่นั่นก็มีเสียงสะเฑึอนเลื่อนลั่น อันเป็นสัญญาณว่าเจ้าตะขาบกำลังเดินทางมา
กระสอบทรายตั้งพื้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น